Psalms 140

PSALM 140

A Prayer in Time of Trouble

εις το τέλος ψαλμός τω Δαυίδ

1εξελού με κύριε εξ ανθρώπου πονηρού από ανδρός αδίκου ρύσαί με 2οίτινες ελογίσαντο αδικίαν εν καρδία όλην την ημέραν παρετάσσοντο πολέμους 3ηκόνησαν γλώσσαν αυτών ωσεί όφεως ιός ασπίδων υπό τα χείλη αυτών διάψαλμα 4φύλαξόν με κύριε εκ χειρός αμαρτωλού από ανθρώπων αδίκων εξελού με οίτινες διελογίσαντο του υποσκελίσαι τα διαβήματά μου 5έκρυψαν υπερήφανοι παγίδα μοι και σχοινίοις διέτειναν παγίδα τοις ποσί μου εχόμενα τρίβου σκάνδαλον έθεντό μοι διάψαλμα 6είπα τω κυρίω θεός μου ει συ ενώτισαι κύριε την φωνήν της δεήσεώς μου 7κύριε κύριε δύναμις της σωτηρίας μου επεσκίασας επί την κεφαλήν μου εν ημέρα πολέμου 8μη παραδώς με κύριε από της επιθυμίας μου αμαρτωλώ διελογίσαντο κατ΄ εμού μη εγκαταλίπης με μήποτε υψωθώσι διάψαλμα 9η κεφαλή του κυκλώματος αυτών κόπος των χειλέων αυτών καλύψει αυτούς 10πεσούνται επ΄ αυτούς άνθρακες εν πυρί καταβαλείς αυτούς εν ταλαιπωρίαις και ου μη υποστώσιν 11ανήρ γλωσσώδης ου κατευθυνθήσεται επί της γης άνδρα άδικον κακά θηρεύσει εις καταφθοράν 12έγνων ότι ποιήσει κύριος την κρίσιν των πτωχών και την δίκην των πενήτων 13πλην δίκαιοι εξομολογήσονται τω ονόματί σου και κατοικήσουσιν ευθείς συν τω προσώπω σου
Copyright information for ABGk